“Schat doe je schoenen aan. We gaan wat leuks doen”. De prinses trekt een boos gezicht en zegt: ‘Ik heb geen zin in atletiek”. Ik frons mijn wenkbrauwen. Dit is nieuw voor mij. Ik parkeer het onderwerp en zeg: “We gaan niet sporten. De wijk is jarig. Het is feest. Er zijn allemaal leuke dingen te doen vandaag”. 

De Prinses glijdt van de bank en dribbelt richting de WC. ‘Gaan we Hutspot eten? Haring hoef ik niet hoor’. “Nee schat, dat feest is volgende week. Dan is de hele stad jarig”. Ik moet grinniken. Blijkbaar is het voorleesboek over Leids Ontzet blijven hangen.

Het is kwart voor tien als we de straat uitfietsen. Het is stil. ‘Is het feestje vandaag Patty? Ik zie niemand’. Ik moet lachen. Je kunt inderdaad een kanon afschieten. We draaien de Zalmforel op waar Arlette van Iperen in haar achtertuin de voorstelling ‘Zebra’ speelt. De Prinses mag zelfs even meedoen. Met een sokpop aan haar hand verandert ze in een Papegaai en een vlinder. Na de voorstelling spelen we in Forellen-speeltuin tot het tijd is om naar het yoga-lesje in het park te gaan. Tarja, alias de opvoedjuf weet het clubje van zes kinderen het hele uur te boeien.

We gaan bij van Maanen een broodje eten. De Prinses zit helemaal zen achter haar tosti en beker melk. ‘Dit moeten we vaker doen’ grap ik. Ik laat haar vervolgens met Paul achter bij de Broekdijk-molen. Het is tijd om naar onze presentatie te gaan!

Anderhalf jaar heb ik samen met een team gewerkt aan een magazine. Het is een glossy geworden vol met prachtige foto’s en positieve verhalen over de Merenwijk. Vandaag is de dag dat we het magazine, wat zo lang van ‘ons’ is geweest, mogen delen met iedereen. Het is een feestelijk weerzien met bewoners die in het blad staan, sponsoren en donateurs. Het weer is prachtig en Sjaak Caspers (wijkagent) speelt Americana uit de jaren zestig.

De eerste exemplaren worden overhandigd aan Fleur Spijker (wethouder duurzaamheid), Lars van Nieuwkoop (vd Vorm Vastgoed) en Akke Timmermans (voorzitter van de wijkvereniging). Daarna delen we de eerste exemplaren uit aan de genodigden. En dan opeens, midden op het plein, lijkt de hele groep stil te vallen. Ik kijk om mij heen en zie werkelijk íedereen bladeren in het magazine. Mensen stoten elkaar aan. Ik hoor zeggen: ‘Kijk, hier sta ik’ en ‘Mijn buurman staat ook ergens’. Ik kijk om mij heen en denk: “Neem dit goed in je op. Dit ga je nooit meer vergeten”.

We sluiten de prachtige dag af op het terras van de pizzeria. Al het harde werk en de momenten van stress zijn verdwenen. Stefanie, de fotografe van het blad, ziet de spanning blijkbaar van mij afglijden. ‘En, wat denk je? Zullen we het nog een keer doen?’ “Uiteraard” zeg ik. “Niets liever”.

Dus, wil jij ook zo’n prachtig magazine voor je bedrijf, wijk of stad? Neem dan vandaag nog contact op.