Geraakt door Corona. Yvonne van Beelen – sportschooleigenaar

door | nov 13, 2020 | Blog | 0 Reacties

Home » Blog » Geraakt door Corona. Yvonne van Beelen – sportschooleigenaar

Corona raakt ons allemaal. Toch worden we niet allemaal even hard getroffen. Het is vervelend als je niet op vakantie of naar zwemles kunt, het is echter nog veel erger als de zorg die je nodig hebt wordt uitgesteld of als je geen inkomen meer hebt. In een wekelijkse blog stel ik mensen aan je voor die keihard worden getroffen door deze crisis. Je ziet ze niet in de talkshows en nieuwsberichten. Hoe meer wij afstand houden en thuisblijven hoe sneller deze mensen hun leven weer kunnen oppakken. Elke week een korte reminder als een stok achter de deur om deze lockdown vol te houden. 

Deel 2: Yvonne van Beelen, sportschooleigenaar

‘Veel leden zeggen hun lidmaatschap op. Het duurt gewoon te lang’.

‘Dat Corona zo’n impact zou hebben had ik niet verwacht. Absoluut niet. Dat er een lockdown zou komen en nu zelfs een tweede, had ik nooit kunnen bedenken. In maart moeten we, net zoals alle andere sportscholen, helemaal dicht. Ik gooi het rooster om en ga, samen met instructeurs, online les geven. De reacties van de leden zijn heel positief. In juni mag er weer in groepen buiten gesport worden. ik gooi weer het rooster om en ga buiten les geven. Grote verandering is dat mensen moeten gaan reserveren. Dit valt niet bij iedereen in goede aarde. Er zijn leden die zeggen: ‘Ik ben mijn vrijheid kwijt. Ik wil kunnen komen wanneer ik wil’. Die zeggen op.

Terwijl we buiten trainen wordt er geklaagd door buurtbewoners. De muziek staat te hard of de instructeur schreeuwt. In juli gaan we, omdat het weer mag, terug naar binnen. We hebben precies één week de tijd om de sportschool te verbouwen. We moeten toestellen verplaatsen en looproutes maken. De koffietafel gaat eruit. ‘Als ik geen koffie meer kan drinken kom ik niet meer’ zegt een lid en beëindigt het lidmaatschap.

Met een klein groepje instructeurs bieden we vanaf dat moment weer groepslessen aan. De komende weken ben ik hier elke dag alleen. Groepslessen mogen niet worden gegeven. Leden kunnen zelfstandig trainen in de zaal of een personal training doen. Weer gaat het rooster op de schop.

Ik raak nu veel leden kwijt. In het begin was iedereen loyaal maar het duurt gewoon te lang. Er zijn leden die bang zijn. Die durven niet te komen. Ik bel hen op: “Joh, kom het gewoon eens proberen. Je zult zien dat het veilig is”. Ik krijg ze niet binnen. Ik probeer met iedereen contact te houden. Dat is zo belangrijk. Er zijn leden die psychische klachten hebben. Ze missen sociale contacten, zijn boos en zijn het thuiszitten spuugzat. Ikzelf ben de hele dag aan het nadenken: ‘Wat kan ik doen om leden vast te houden en nieuwe te werven? Als ik vrijdagavond thuis kom ben ik gesloopt. Ik val direct in slaap op de bank.

De afgelopen week heb ik nachten wakker gelegen. De verhuurder van dit pand wilde hier een Corona testlocatie openen. Stel je voor: mensen die voor een Coronatest komen moeten door dezelfde in- en uitgang als mijn leden. Dan komt er toch niemand meer? Gelukkig gaat het niet door.

Ik kan niet langer op deze wijze doorgaan. Zonder specialisatie ga ik het niet redden. Per 01 januari aanstaande wordt Y-fit een woman only sportschool. Op die manier hoop ik nieuwe leden aan te trekken. Vrouwen die zich bekeken voelen in een grote sportschool kunnen bij Y-fit terecht.

Ik hoop dat de crisis snel over is. Dat er een medicijn komt. Maar als je het mij eerlijk vraagt denk ik dat het nog wel even gaat duren. Wat ik ga doen als Corona morgen de wereld uit is? Een gat in de lucht springen! En de verjaardag van mijn zoon vieren. Hij is binnenkort jarig maar kan geen feest geven. Zo sneu.

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *