Vader – áltijd vader- trekt aan het disselslot, kijkt op zijn horloge en knikt, ogenschijnlijk tevreden. Een tel later hobbelt zijn Hobby Deluxe achter de Volkswagen Passat, vrouw, kinderen, labradoodle ingeladen, het campingterrein af. Eindbestemming? Oostenrijk. Ik zwaai de man na en denk: waarom doorjakkeren naar de Alpen? Het is hier prachtig. Wij vierden in 2024 onze zomervakantie in het Duitse Zwarte Woud. Wij zijn fan en zeggen: het gebied is meer dan een pitstop richting het zuiden.

Allereerst: waar gaan we slapen?

Wij stonden veertien dagen op camping Köningskanzel in Dornstetten. Een schoolvoorbeeld van wat wij, maar de Duitsers zelf allang niet meer, puntlichkeit noemen. Het sanitair is schoon, warm en groot genoeg voor ouder en kind. Het zwembad bewijst dat kinderen ook zonder duikplank, wildwaterbaan of glijbaan zich prima vermaken. Na het zwemmen spelen de kinderen met de kabelbaan, klimrek en schommels in de speeltuin.

De campingplekken zijn ruim. Genoeg ruimte voor twee pup-tentjes en een eettafel naast tent, camper of caravan. De bezoekers zijn voornamelijk echtparen en gezinnen. De camping is klein (vijftig plekken) en auto’s rijden stapvoets. ’s Avonds na tien uur hoor je enkel krekeltjes. Het campingrestaurant biedt, naast patat met kipnuggets, lokale gerechten zoals flammenkuchen en bratwurst. ‘s Avonds drink je op het terras een Duits biertje tussen de locals.

Königskanzel ligt op een heuvel. Je kijkt uit op Freudenstadt, vijf kilometer verderop. Wanneer het in de stad onweerde -die buien dreven ons opvallend vaak voorbij- was het schouwspel van de bliksem prachtig.

Daarna: wat gaan we doen? 

Vanaf de camping wandel je in een kwartiertje naar het dorpje Dornstetten. Een kroeg, apotheek en supermarkten vind je hier, maar ook een station en een onvergetelijke Italiaanse ijswinkel. Wij bezochten grotten, watervallen, een blotevoeten-pad, midgetgolf en stuwmeer Nagoldtalsperre, waar je, en dat is uitzonderlijk, mag watersporten. Allemaal in een kwartiertje aan te rijden vanaf de camping. Iets verder weg, op een half uur rijden, vind je openluchtmuseum Vogtsbauernhof en een boomkruinenpad. De routes slingeren over b-wegen door valleien en dorpjes met vakwerkhuizen en biergarten.

Met de Konus-gästkarte, gratis voor toeristen, reis je kosteloos met het openbaar vervoer in de regio. Wij namen de trein naar Freudenstadt. Onderweg genoten wij van het uitzicht door de panoramaramen. In het stadscentrum vind je het grootste marktplein van Duitsland. Je struint langs lokale winkeltjes met kleding, servies, Duitse worst en ijs. In de zomer is er wekelijks markt. Wij lieten onze zevenjarige prinses* los in de fontein, samen met nog tientallen andere kinderen.

Ook belangrijk: zijn de mensen leuk?

Is het Zwart Woud met al haar campings, bezienswaardigheden en activiteiten een toerristtrap? Nee, allerminst. De Duitsers zijn allemaal even vriendelijk, behulpzaam en gastvrij. Locals spreken je aan, vragen waar je vandaan komt en discussiëren graag met je over binnen- en buitenlandse politiek.  Hoe krakkemikkig Duits je ook spreekt, de Zuiderburen blijven vriendelijk glimlachen.

Tot slot: is er iets te klagen?

De Duitse gewoonte dat je rond lunchtijd een camping niet op, maar ook niet af mag, blijft vreemd, net als het weigeren van pinbetalingen. Gelukkig struikel je, zelfs in de kleinste dorpjes, over banken.  De negen euro voor onbereikbare camping-wifi gaven wij achteraf liever uit aan een drankje of ijsje. Het dorp krijgt glasvezel, dus misschien is het volgend jaar beter.

Eerdere vakanties vierden wij, met onze pleegdochter, in Luxemburg, Weert en op de Veluwe. Waar vierde jij dit jaar vakantie? Ik lees je reactie graag.