Corona raakt ons allemaal. Toch worden we niet allemaal even hard getroffen. Het is vervelend als je niet op vakantie of naar zwemles kunt, het is echter nog veel erger als de zorg die je nodig hebt wordt uitgesteld of als je geen inkomen meer hebt. In een wekelijkse blog stel ik mensen aan je voor die keihard worden getroffen door deze crisis. Je ziet ze niet in de talkshows en nieuwsberichten. Hoe meer wij afstand houden en thuisblijven hoe sneller deze mensen hun leven weer kunnen oppakken. Elke week een reminder als stok achter de deur om deze lockdown vol te houden. 

Deel 3: Tjeerd Scheffer, voorzitter Leiden Marathon

‘Hier komen we doorheen, we hebben voor hetere vuren gestaan’

‘De Coronacrisis is een verschrikkelijk drama. Mensen overlijden, ex-patiënten kampen met restverschijnselen, zzp’ers gaan over de kop. Dat zijn de personen die écht geraakt worden. Daar valt onze marathon, hoe grandioos ik ‘m ook vind, natuurlijk bij in het niet. Neemt niet weg dat wij een behoorlijke klap hebben gekregen. Wij moesten er op het allerslechtst denkbare moment uit, zes weken voor de start van onze dertigste editie. De T-shirts, medailles, vergunningen, alle kosten waren al gemaakt. Daar stonden plotseling geen inkomsten meer tegenover. Dit jaar komen we anderhalve ton tekort.

Het was voor mij, voor ons allemaal eigenlijk, ondenkbaar dat alles eruit zou gaan. Ik loop qua leeftijd al heel wat jaren mee maar dit heb ik nog nooit meegemaakt. In het voorjaar hadden we goede hoop dat we, Coronaproof, een marathon konden draaien in het najaar. Dat was onze uitwijkmogelijkheid maar dat is niet gelukt.

We hebben aan alle achtduizend inschrijvers gevraagd om het inschrijfgeld te doneren, daar is massaal gehoor aan gegeven. Aan alle pakweg zesentwintigduizend deelnemers van de afgelopen drie jaar hebben wij gevraagd of ze onze crowdfunding-campagne willen steunen en we hebben onze achterban van circa twintigduizend mensen via Facebook, Twitter en Instagram opgeroepen om te doneren. De reacties zijn hartverwarmend moet ik je zeggen. ‘Ik moet er niet aan denken dat er geen marathon meer komt’ zei iemand. Deze mensen zijn blij met de Leiden marathon en blijken loyaal te zijn nu het tegen zit.

Deze crisis zorgt ook voor verbroedering. We werken via een platform samen met andere marathons. We lopen natuurlijk allemaal tegen dezelfde problemen aan. Wij hebben vijftig vrijwilligers gedoneerd aan de Zevenheuvelenloop, op hun beurt hebben zij startnummers aan ons gedoneerd om te verkopen. Ooit waren we concurrenten, nu zijn we collega’s. Dat is fantastisch!

Ik heb het nu drukker dan normaal. Niet met het organiseren van een marathon maar met het los krijgen van geld. We zijn ook een bewegingsprogramma aan het opzetten wat over twee weken gaat draaien. Juist nu we met zijn allen zoveel thuis zitten is het belangrijk om te blijven bewegen.

Wij van Leiden marathon zijn veerkrachtig. Hoe dat komt weet ik niet. De saamhorigheid is groot. We werken niet alleen voor onszelf. We werken keihard om te blijven bestaan. We doen ons werk nog steeds met heel veel plezier. Wij hebben een klap gekregen maar er wordt bij ons nog steeds gelachen. Dat is belangrijk. In 2021 moet er wel echt een marathon komen. We kunnen niet nog een jaar zonder inkomsten. Ik blijf positief. Ik ga er vanuit dat we in mei volgend jaar kunnen lopen. Als dat niet lukt kunnen we nog kijken naar de tweede helft van 2021.

Wat ik ga doen als Corona morgen de wereld uit is? Knuffelen! Soms wil je mensen een stevige handdruk geven of een knuffel. Dat kan nu niet. Dat mis ik echt. En ik zou in de stad een biertje gaan kopen, dat zou mij echt het gevoel van vrijheid teruggeven.

Meer informatie over de crowdfunding-campagne? Kijk hier