´Moeders zijn slechte managers. Alle aandacht gaat naar de kinderen.’ Welk fossiel durft ons vrouwen zó te beledigen? In 65 jaar werkten moeders zich op van fornuis naar boardroom, maar dat is aan deze student -te ruim pak, afgetrapte hersenschoenen, Northface-rugzak-, voorbij gegaan. Hoe rekenen we af met deze mamamythes?

Mythe 1: moeders zijn ambitieloos

Het feit dat 43 procent van de vrouwen deeltijds werkt komt niet door ambitiegebrek, maar door het ontbreken van rolmodellen concludeert promovenda Rosalien van ’t Foort-Diepeveen. ‘Een topfunctie uitoefenen kan op veel manieren, maar vrouwen krijgen alleen de CEO die avonden en weekenden overwerkt te zien. Daar herkennen vrouwen zichzelf niet in. Waar is die vrouwelijke CEO mét kinderen die openlijk haar twijfels, barrières en schuldgevoelens deelt?’

Mythe 2: moeders blijven liever thuis

Het idee dat vrouwen, door de eeuwen heen, liever thuisbleven dan werken is een gevolg van wetsongelijkheid, niet van persoonlijke keuzes. In 1955 wordt de motie-Tendeloo aangenomen. Deze wetswijziging heft het arbeidsverbod voor gehuwde vrouwen op. Vanaf dat moment steeg het percentage werkende vrouwen van 10 procent in 1955 naar 76 procent in 2019. De loonkloof, (nog altijd verdienen vrouwen 14 procent minder dan mannen), is nog altijd dé reden waarom vrouwen kiezen voor een parttime baan.

Mythe 3: moeders zijn slechte managers

Bedrijven met een vrouw aan het roer zijn beter af dan bedrijven geleid door mannen. ‘Een vrouwelijke manager stelt werkprestaties voorop, mét oog voor de thuissituatie’ stelt Tanja van der Lippe, hoogleraar Sociologie aan de Universiteit Utrecht. ‘Flexibele werktijden, naar huis kunnen voor een ziek kind dragen bij aan een familievriendelijke bedrijfscultuur waarin overuren, frustraties en burn-outs afnemen.’

Mythe 4: aandacht voor ongelijke behandeling is onnodig

Vrouwenquota, aandraagbonussen en Wereld Vrouwendag zijn nodig om stereotype denkbeelden te doorbreken. ‘Gendernormen en stereotypen krijgen mensen van jongs af aan aangeleerd. Kinderen internaliseren wat er van hen wordt verwacht vanuit de samenleving’ is terug te lezen in het Atria-rapport Vrij om te kiezen? uit 2019. ‘Door bepaald gedrag als normaal voor te stellen worden andere ideeën, impliciet of expliciet, afgewezen.’

Afrekenen

“Nou, ik denk dat het wel kan hoor, manager zijn met kinderen. Mijn moeder werkte ook altijd” klinkt het aarzelend door de coupé. Het fossiel reageert niet op zijn reisgenote. De trein stopt. We zijn in Utrecht. Tijdens het uitstappen beantwoordt de reisgenote mijn -zullen we deze Neanderthaler terug zijn grot in duwen?- blik met een glimlach. En dat, lieve mama´s, is misschien wel de beste afrekenmethode.